dinsdag 3 oktober 2017

Alles waar je ogen van gaan sprankelen moet je doen....

Deze tekst kwam ik laatst tegen en het is waar.

Zo dat is al weer een hele tijd geleden dat ik hier een bericht plaatste.  Alles gaat goed hoor, maar zoals bij zo velen, de tijd gaat gewoon veels te snel. Het is al weer herfst. Mijn seizoen, heerlijke kleuren en geuren buiten. Pompoenen, kastanjes, ik geniet er elk jaar weer van. Vandaag een lekker zonnetje, dus straks nog maar even naar buiten.






 Maar eerst een paar malletjes maken voor het middenstuk van de Sutton Grange.   Ja, ooh ik heb weer wat op te biechten, ik ben gezwicht.....




In Amersfoort had ik hem al zien hangen, direct bij binnenkomst hing ie pontificaal in die mooie grote kerk. Op slag verliefd op de kleuren, de vormen en ja eigenlijk gewoon op het geheel. PRACHTIG!  Ook de andere quilts waren geweldig hoor, maar deze bleef maar in mijn hoofd spoken.




Boek ligt al tijden op het tv kastje, zodat ik er steeds even in kan gluren 's avonds als de tv weer eens tegenvalt. Elke keer even kijken, wat heb ik eigenlijk nodig en hoeveel stof voor de rand en ..... En wat blijkt nu, ik heb gewoon in mijn eigen voorraad heel veel van de stoffen liggen. Ooit heb ik de twee series van Judie Rothermell gekocht die worden gebruikt in deze quilt. Ik heb ze in die jaren nooit gebruikt, te mooi om in te knippen, herken je dat? Ze lagen gewoon te wachten op een quilt die ik de moeite waard vond om mijn stofjes voor te verknippen. Nou en dat is dus de Sutton Grange. Als je dan toch die stoffen hebt en helemaal wild bent van het patroon, dan is dat dus toch gewoon voorbestemd. Of niet dan...?.  Ik geloof daar in hoor! Al is het alleen al om mij zelf vrij te pleiten en zonder schuldgevoel te kunnen beginnen aan een nieuwe quilt ;).



En om het helemaal compleet te maken, ik sta samen met Di Ford, DE Australische ontwerpster, op de foto met deze quilt van haar. Hoe geweldig is dat en dan moet je toch wel beginnen, zeg nou zelf....


 Vorige week dinsdag had ik het voorrecht een Masterclass bij haar, Di Ford,  te mogen volgen in Zutphen.





 Een fantastische dag, waarin ze ons heeft uitgelegd hoe zij tot haar kleurencombinaties komt en hoe zij uit stof de kleinste details haalt voor haar hexagonnen, sterren en broderie perse. Ze heeft ons voorgedaan hoe zij appliceert en ons een truc geleerd voor de moeilijke hoekjes, ik hoop het in de praktijk te kunnen uitvoeren. 



Dit was ons voorbeeld voor deze dag. Een middenstuk van broderie perse, sterren en hexagonnen. Heel erg mooi, maar ik heb mijn pakketje eerst even in de kast opgeborgen voor ooit.  Al met al was het een super geslaagde dag. Een hele fijne lerares en gezellige mede-quiltsters,  ik ben dan ook met een hoofd vol inspiratie weer thuis gekomen.  


En natuurlijk een handtekening. Thuis bedacht ik dat het straks leuk is deze te verwerken in het label achterop de quilt. Nou duurt dat natuurlijk nog wel even, maar een mens moet blijven dagdromen toch? . 






 Inmiddels ben ik dus begonnen met de Sutton Grange, althans ik heb het middenstuk geknipt klaar liggen om in elkaar te zetten. Ik wil proberen om zoveel mogelijk bij de kleuren van het origineel te blijven.

Dus dat wordt strĂșnen naar de stoffen voor de sterblokken en de buitenste rand.  Mocht je nou denken hĂ© die roze, blauwe, groene stof of die mooie beige met bloemen/vogels heb ik laatst ergens gezien, laat het mij dan asjeblieft weten. Scheelt mij een hoop speurwerk.

En nu ga ik de malletjes knippen en dan naar buiten, nu kan het nog, de zon schijnt hier vandaag nog volop. Geniet dus nog maar even lekker.



Groetjes en tot de volgende keer,
Brigitt@




Zo lag de quilt in Zutphen nonchalant in de vensterbank.
Steeds als ik deze foto zie, beginnen mijn ogen te sprankelen en maakt mijn hart een sprongetje.