Teddyberen freak

Vanaf jongs af aan ben ik al gek op teddyberen.  Ik speelde vroeger niet met poppen, maar ik had een beer.  En deze teddybeer heb ik nog steeds.  Slaap en speel er niet meer mee hoor! Hij staat al jaren mooi te zijn in de vensterbank, gezellig naast de oude teddybeer van Paul.  

Deze laatste teddybeer is mooi van lelijkheid.  Overal gestopt en bijna kaal, maar oh zo dierbaar.  

De mijne mist al jaren een oor en ook zijn tweede zit niet meer zoals het hoort. Nu zou ik dat kunnen gaan repareren, maar ben bang dat ie dan zijn charmes verliest.

Een mens kan nooit teveel teddyberen hebben, vandaar dat er hier op zolder een megadoos staat met allerlei beren in alle maten en soorten, zal ze jullie niet allemaal laten zien hoor.  Maar wel nog deze ene, zelfgemaakte beer.

Ruim twee jaar geleden heb ik op een beurs deze beer gekocht, zelfgemaakt door Hint Teddy . Was helemaal niet van plan om een beer te kopen, maar liep langs de stand en deze beer zag mij aan en ik was “verliefd”.  Ben gewoon naar  huis gegaan, maar thuis was ik zo onrustig, de beer bleef maar in mijn hoofd zitten. Dus weer terug naar de beurs, maar ik wou immers helemaal geen beer. Alle andere beren bekeken in de hoop dat mijn verliefdheid over zou gaan.  Maar nee, bij nog een blik van de beer, werd het alleen maar erger. Wist ook zeker dat ik hevig liefdesverdriet zou krijgen als ik haar nu niet meenam. Maar ja, hoe vertel ik thuis dat er een nieuwe vlam in mijn leven is.  Nou dat is dan voor latere zorg dacht ik , heb de beer gekocht en mee naar huis genomen.  Daar is ze gelukkig liefdevol omarmd als mijn " nieuwe vlam".  Heb een mooi jurkje voor haar gebreid en nu  staat ze hier  in de hal en als ik ’s avonds op bed ga, krijgt ze ook een nachtknuffel. 

Nou en afgelopen voorjaar zag ik Teunie weer,  allemaal mooie beren had ze mee en ze vroeg of ik weer een beer kwam kopen.  Nee,  ik wil wel heel graag een beer bij jou komen maken als dat kan. Helaas geeft ze geen cursussen, maar toen kwam daar ineens in oktober dat telefoontje. Zou je het nog leuk vinden om bij mij een beer te komen maken, daar hoefde ik niet lang over na te denken. Natuurlijk!, wanneer?,  volgende week?.  En zo is het gekomen dat ik in november elke woensdag -ochtend naar Woudsend reed, om mijn eigen beer te maken.   Bedankt voor de gezelligheid, je kundige uitleg en de catering,  Teunie en Herman Albers. Geweldig!

Eerst mocht ik een mooie lap mohair uitzoeken. Om te beginnen niet de dikste stof, maar deze was helemaal perfect.  Daarna een patroon uitgezocht en toen kon het beginnen.   Het patroon op de stof getekend en uitgeknipt en ook nu weer heel, héél veel spelden. 

Keurig onder de machine door, de naden 2x gestikt.  En dan begint het al wat te worden. 

Ook deze keer weer,  werd mijn huiswerk gecombineerd met het huiswerk van mijn pubers.  Ondertussen heel veel geleerd van het beren maken en de Engelse en Franse grammatica is ook weer opgeschroefd.  

De poten en de kop worden met houten schijven aan het lijf geschroefd, zodat beer straks helemaal kan bewegen.  Zwaar werkje hoor, dat vast schroeven.

En dan kan ie worden opgevuld.  Onder in zijn buikje zitten hele kleine ieniemienie  metalen bolletjes, zodat ie lekker zwaar aanvoelt. Daarna wordt ie verder lekker zacht opgevuld.  In zijn enkeltjes kwamen ook weer die metalen bolletjes en in zijn knietjes zitten plastic bolletjes, zodat ie ook zijn knietjes mooi kan buigen.  Als ie dan helemaal is opgevuld, moet ie worden dichtgenaaid.  

Zo leuk om te zien dat je met de matras- (jij- en- ik) steek, hem  helemaal onzichtbaar kunt dichtmaken.

Ja en dan komt het moeilijkste, beer moet een uiterlijk en dan wel een lief uiterlijk. 

Dat bestaat uit een eigenwijs snoetje, prachtige ogen om in te verdrinken 

en parmantige oren.

Alles wordt eerst met spelden bepaald en daarna wordt het erop genaaid. Kijk maar even mee.

OOh en dan is beer klaar.  En wat is ie mooi, ben er helemaal weg van.  Hij is zo lekker zacht en als je hem optilt voelt ie net als een pasgeboren babietje,  zo zwaar.  

 En hij moest een naam, want elke teddybeer heeft een naam. Onder het maken wist ik het ineens, dat het een jongen werd was al bekend, het moest Jopie worden. (vernoemd naar mijn heit). 

Nu nog een mooie stoere trui voor hem breien.

Ben je nu ook helemaal gevallen voor deze beer, kijk dan maar eens op de site van Hint Teddy  ze verkoopt hele mooie beren. Misschien word je dan net zo verliefd op een van haar beren, als ik dat werd.  Mocht je de beren in het echt willen bewonderen, kijk dan even bij beurzen en fairs. Ze zijn regelmatig op een beurs te vinden.

  

                                                    Groetjes en tot de volgende keer, 

                                                                          Brigitt@