vrijdag 29 mei 2015

Conflict



Niks ernstigs hoor, maar ik had gewoon deze week een conflict met mij zelf. Ooit, toen ik
 2 1/2 jaar geleden begon met quilten, heb ik mijzelf beloofd niet met heel veel projecten tegelijk bezig te zijn. Heb dit nooit hard op gezegd  en het staat ook zeker nergens beschreven, dus ik kan er best onderuit hoor, maar ben bang het overzicht kwijt te raken en in een hoop UFO's (unfinished objects) te belanden. 






Maar ja, soms zie je wat voorbij komen in Blogland / Facebook/ Pinterest, wat je maar niet loslaat. Zo ook dit prachtige boek (te koop bij haar) met projecten gemaakt van resten reproductiestoffen. En ik ben gek op reproductiestoffen en ik heb nog resten liggen van mijn "Willem" en ik heb laatst nog via Facebook een serie kunnen overnemen van iemand die haar Civil War quilt klaar had en nog met de restjes zat. Gelukkig was toen dit mooie boek nog niet uit, anders had ze vast haar restjes niet aan mij willen verkopen.  Redenen genoeg dus om gewoon een nieuw project te starten. 






En nu zag ik dus deze geweldige mandjesquilt. Hij blijft maar in mijn hoofd zitten. Ben al aan het tekenen geweest, heb al helemaal bedacht welke kleuren ik wil gaan gebruiken. Zo kwam  ik toch echt hevig met mijzelf in conflict. Ik ben immers al met diverse projecten bezig, die zeker al mijn aandacht nodig hebben, ik kan dus echt niet nog één starten. Maar ik kon gewoon niet meer de rust vinden om door te gaan met de BOM, de Dear Jane en mijn "Willem".






Inmiddels heb ik een hele goede middenweg gevonden. Heb alle benodigde stoffen uit mijn eigen voorraad gewinkeld, heerlijk zo'n extra verslaving. (stofjes verzamelen). 
Alles op de grond uitgespreid en ja ik ben tevreden, zo had ik het in mijn hoofd. Alle stoffen weer keurig opgevouwen en in een schoenendoos gedaan. Zo, nu is de onrust weg, kan ik verder gaan met mijn UFO's en zit mijn nieuwe project voor  "ooit", keurig, zo voor het pakken in een doos. 




Het staat nu nog midden in de kamer, zodat ik het zo nu en dan nog even kan "aaien" .  Hè hè dit geeft rust.

Fijn weekend allemaal, het beloofd prachtig quiltweer te worden. 



                                               Groetjes en tot de volgende keer,
                                                                   Brigitt@

maandag 25 mei 2015

Worthing Downs update




Door een vervelend virus, gelukkig alleen op de computer, kon ik een tijdje geen berichten plaatsen en geen reacties achter laten op jullie blogs. Nu is de computer weer virus-vrij en hoop ik weer regelmatig wat te kunnen laten zien hier en bij jullie een reactie achter te laten. Niet dat er al weer iets af is hoor, ben druk bezig met het midden paneel van de Worthings Down quilt. Het is een heerlijk werkje om te doen. Het gaat niet snel, er zitten dan ook zoveel kleine stukjes op die allemaal met een festonsteekje vast moeten worden gezet. 




Snoepdoosje met DMC garen


Bij een heel lief quilt vriendinnetje mocht ik  DMC garen komen uitzoeken om te gebruiken. Nou en dat was nog best even een werkje. Ik geloof dat we wel anderhalf uur bezig zijn geweest om voor alle stukjes de juiste kleur te zoeken.












En dat het heel goed is gelukt, kun je wel zien aan bovenstaande foto's. Doordat de kleuren zo goed passen is het bijna niet te zien dat er  borduursteekjes opzitten. Dit was precies zoals ik het graag wou. Ben er dan ook helemaal blij mee. Inmiddels kunnen de vogels niet meer weg vliegen en zijn ook de bloemen storm vastgezet. Nu moeten alle blaadjes nog gefestonneerd worden en de nerven er op geborduurd worden. Ben dus nog wel even bezig, maar dat is niet erg hoor. 






Vouw het paneel dubbel, stop het samen met het snoepdoosje in mijn tasje en neem het overal mee naar toe.
Zo is het al mee geweest op de boot. 





Ging het mee in de auto toen ik oudste puber naar haar examens moest brengen en ik daar 2,5 uur moest wachten tot ze weer klaar was. 





En hoef ik niet weg, dan zit ik met mooi weer heerlijk achter in de tuin te festonneren. Voorlopig hoef ik mij niet te vervelen dus.




                                                         Oudste puber is de matroos hier vooraan



                                       Jongste puber (zeekadet)  helpt oudste puber even met haar                                                                                                                                            matrozenkraag. Zo lief!!


Mijn leven bestaat niet alleen uit handwerken hoor, onlangs gingen we weer een paar dagen het water op. Deze keer ging de reis naar Heeg, waar oudste puber met haar Muzt (musical opleiding in Sneek)  collega's mocht optreden bij het straatfestival. Zij mochten een compilatie laten zien van hun musical de Zeemeermin. Deze geweldige musical heeft al zes keer voor een uitverkochte zaal in Theater Sneek gezorgd en nu mogen ze 25 en 27 september as. nog twee keer voor een volle zaal optreden. Super toch.







Ook werd er deze dagen aan boord, gebarbecued, gescrabbeld en vooral geleerd. Oudste puber had afgelopen weken haar examens en jongste puber had diverse toetsen, waardoor ie zo flink was zijn zeekadetten kamp te laten schieten. 




Inmiddels is oudste puber dolblij dat er voor haar voorlopig even geen examens zijn, begin juli heeft ze nog de mondelinge examens en dan weten we ook of ze is geslaagd voor haar examen vakken.

Zo, nu ga ik eerst even jullie blogs lezen en straks nog een paar steekjes zetten.



                                                           Groetjes en tot de volgende keer,
                                                                             Brigitt@

zondag 10 mei 2015

Fijne moederdag

                                                           


                                               Groetjes en tot de volgende keer,
                                                                      Brigitt@

woensdag 6 mei 2015

Een blokje voor mezelf en een blokje voor ....



Quiltshop 100 rozen.  Zo leuk, in september 2015 wordt er in Deventer een Dear Jane tentoonstelling gehouden in de Synagoge. Er komen allemaal Dear Janes te hangen, worden er lezingen gegeven en kun je workshops volgen.  Zo kwam Jeltje van Essen van Quiltshop 100 rozen uit Deventer op het idee om met heel veel mensen samen een Dear Jane in rozen stoffen te maken, de zgn. Dear Roses.  Zoals jullie vast weten,  ben ik vorig jaar gevallen voor deze Dear Jane. Heb toen eigenlijk in een opwelling op de handwerkbeurs in Zwolle een kit bij haar gekocht. Vier dozen met allemaal prachtige rozenstoffen. En nog geen spijt gehad hoor. Ik liet vorig jaar in april mijn blokje G6, de papa's star aan haar zien en zei vroeg mij toen of ze de foto van mijn blokje mocht gebruiken voor haar advertenties voor de Dear Roses kit.  Natuurlijk mocht dat, voelde me eigenlijk best vereerd toen ze dat vroeg. Later vroeg ze mij naar aanleiding van een foto op Facebook of ik voor haar ook nog blokje G6 wou maken, dacht dat het een grapje was en heb er destijds dus alleen op gereageerd met het welbekende duimpje.



Maar een aantal weken geleden verscheen er op Facebook een oproepje met de vraag wie er een blokje wou maken voor de Dear Roses voor de tentoonstelling in Deventer. Ach dat leek mij best leuk om ook een blokje te maken, dus gaf ik dat aan haar door en al snel kwam het patroontje en de stof binnen voor blokje M12. Gemaakt en toen ik hem op de post wou doen dacht ik, eigenlijk zou ik nu toch blokje G6 voor haar moeten gaan maken. Mijn papa's star wordt nu gebruikt voor haar advertenties, hoe leuk zou het dan zijn dat ik ook de papa's star voor de Dear Roses quilt zou gaan maken. Dus haar gevraagd of die al was gemaakt, Nee , maar zou jij die willen maken, was haar vraag. Natuurlijk, leuk.




En toen ik bezig was, dacht ik ooh waar ben ik aan begonnen, wat een priegelwerk, veel vinden dit het moeilijkste blokje, die mening deel ik absoluut niet, er zijn veel moeilijkere blokjes, maar het is zo klein en dat maakt het zo lastig, maar wel een hele leuke uitdaging.. 

En wat was het geweldig leuk om deze blokjes te maken voor deze unieke quilt. Zo leuk om op Facebook te lezen dat er zoveel mensen aan mee werken en de mooiste blokjes komen inmiddels voorbij. Ook binnen ons eigen groepje heeft iedereen een blokje en de meesten volgens mij zelfs meer gemaakt. Afgelopen vrijdag waren we weer gezellig een hele dag samen. Wat blijft dit leuk en speciaal en alweer is de volgende datum vastgelegd.



Eindelijk heb ik dan blokje E7 af kunnen maken. Een moeilijk blokje is het echt niet, maar het wou maar niet af. Dan weer was ik een onderdeeltje kwijt, dan weer had ik geen zin om er aan te beginnen om het af te maken. Dit blokje gaat de boeken in als het vervelendste blokje tot nu toe.






Van de roos naar de tulp is niet zo'n grote stap. Ik wou  al zo graag een keer naar de bollen toe, de tulpen bedoel ik dan eigenlijk, maar het kwam er steeds niet van. Dus toen jongste afgelopen zaterdag weer naar de Zeekadetten ging, Paul gevraagd of we dan een klein stukje door konden rijden, want volgens oudste stonden net voorbij Lemmer de tulpen allemaal in bloei en zouden ze deze week worden gekopt. We moesten dus nu gaan of weer een jaar wachten, we hebben voor het eerste gekozen.  En inderdaad net over de grens in de Flevopolder stonden hele velden met gekleurde rijen tulpen, prachtig.  Mooie luchten, prachtige gekleurde velden en de welbekende windmolens, leverden prachtige plaatjes op.














En onderweg naar de tulpen kwamen we nog meer moois tegen in de weilanden. Op een gegeven moment riep ik zo hard stoppen, dat Paul pardoes de auto in de berm stilzette en ik uit de auto sprong om bovenstaande foto's te kunnen maken. Geweldig toch!  Waar zie je dat nog, koeien in de wei met de kalfjes er bij. Ooh ik heb echt zitten genieten en nu nog steeds. Heb van de onderste foto een schuttingposter laten maken, zodat we straks heerlijk op het terras in eigen tuin er nog van kunnen genieten.






Afgelopen dagen was ook genieten. Niet vanwege het weer, want dat liet ons regelmatig even in de steek, maar van de vrijheid. Ivm het bevrijdingsfeest in Sneek, waren wij met onze sleepboot uitgenodigd om in Sneek bij de waterpoort te komen liggen. 
Elk jaar zo rond 4 en 5 mei hoor je de verhalen over de 2e WO weer en steeds beter komen deze verhalen binnen en laten je beseffen dat wij toch maar boffen dat wij in vrijheid mogen leven. 




En als je dan getuige mag zijn van de stoet met Canadese veteranen, krijg je toch wel even kippenvel.  

Ik ga verder met genieten van mijn vrijheid en ga na de wekelijkse schoonmaken nieuwe blokjes maken. 



                                              Groetjes en tot de volgende keer,
                                                               Brigitt@